Landschap

Landschapselementen vervullen veel functies: bijvoorbeeld voor cultuurhistorie, verkeersgeleiding, recreatie, waterretentie, biodiversiteit en het tegengaan van urbane hittestress. Daarnaast kunnen landschappelijke beplantingen en (stedelijke) groene elementen op diverse manieren bijdragen aan koolstofvastlegging. Gras, struiken en bomen in deze landschapselementen leggen allen, in verschillende mate, CO2 vast. Door hierin slimme aanpassingen te doen, of door nieuwe elementen aan te leggen, kan de koolstofvastlegging in landschap worden vergroot. Vaak is een vroegere productiefunctie (van geriefhout in landschappelijke beplantingen tot hooi in bermen) verloren gegaan, waardoor de koolstofvastlegging in elementen is afgenomen. Het (weer) gaan inzetten van de geproduceerde biomassa uit landschapselementen, in combinatie met een beheer gericht op de vastlegging van koolstof in bodem en vegetatie, kan bijdragen aan de klimaatdoelstellingen. Belangrijk is dat deze nieuwe functie zo wordt ingevuld dat, waar mogelijk, de andere functies worden versterkt dan wel in stand worden gehouden.

Dit vormt de basis voor de maatregelen in deze gereedschapskist. Om de maatregelen zo efficiënt mogelijk toe te passen, is de organisatie van het beheer en, indien van toepassing, van de keten van groot belang. Hierbij speelt de aanwezige infrastructuur ook een rol, met name voor de bereikbaarheid ten behoeve van de efficiëntie van het onderhoud en de afvoer van biomassa.

Voor een klimaatslim beheer van groene landschapselementen moet met zich dus richten op:

  • Optimaliseren van de koolstofvastlegging
  • Benutten van vrijkomende biomassa
  • Organisatie van het beheer